Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.), prawo wykonywania zawodu radcy prawnego powstaje z chwilą dokonania wpisu na listę radców prawnych i złożenia ślubowania.
Co do zasady, na listę radców prawnych może być wpisany ten, kto:
1) ukończył wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej,
2) korzysta w pełni z praw publicznych,
3) ma pełną zdolność do czynności prawnych,
4) jest nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego,
5) odbył w Rzeczypospolitej Polskiej aplikację radcowską i złożył egzamin radcowski.
Wymogu odbycia aplikacji radcowskiej i złożenia egzaminu radcowskiego nie stosuje się jedynie do:
1) profesorów i doktorów habilitowanych nauk prawnych,
2) osób, które co najmniej trzy lata zajmowały stanowisko radcy lub starszego radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa,
3) osób, które zajmowały stanowisko sędziego, prokuratora lub wykonywały zawód adwokata albo notariusza,
4) osób, które zdały egzamin sędziowski lub prokuratorski po dniu 1 stycznia 1991 r. oraz w okresie 5 lat przed złożeniem wniosku o wpis na listę radców prawnych, łącznie przez okres co najmniej 3 lat:
a) zajmowały stanowisko asesora sądowego, asesora prokuratorskiego, referendarza sądowego, starszego referendarza sądowego, aplikanta sądowego, aplikanta prokuratorskiego, aplikanta sądowo-prokuratorskiego, asystenta sędziego, asystenta prokuratora lub
b) wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę prawnego na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.), lub kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o których mowa w art. 8 ust. 1,
5) osób, które posiadają stopień naukowy doktora nauk prawnych oraz w okresie 5 lat przed złożeniem wniosku o wpis na listę radców prawnych, łącznie przez okres co najmniej 3 lat:
a) zajmowały stanowisko referendarza sądowego, starszego referendarza sądowego, aplikanta sądowego, aplikanta prokuratorskiego, aplikanta sądowo-prokuratorskiego, asystenta sędziego, asystenta prokuratora lub
b) wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę prawnego na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze, lub kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o których mowa w art. 8 ust. 1.
Do złożenia egzaminu radcowskiego bez obowiązku odbycia aplikacji radcowskiej, mogą ponadto przystąpić:
1) doktorzy nauk prawnych,
2) osoby, które przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu zatrudnione były na stanowisku referendarza sądowego, starszego referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora,
3) osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 10 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez radcę prawnego lub adwokata w kancelarii radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o których mowa w art. 8 ust. 1, lub kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej, o których mowa w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze, na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej,
4) osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 10 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej i wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz tych urzędów,
5) osoby, które zdały egzamin sędziowski, prokuratorski lub notarialny,
6) osoby, które zajmują stanowisko radcy lub starszego radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Najbardziej typową drogą do zawodu radcy prawnego jest jednak aplikacja radcowska.
Aplikacja radcowska trwa 3 lata. Odbywa się ją w kancelarii radcy prawnego, w spółce radców prawnych lub radców prawnych i adwokatów lub w jednostkach organizacyjnych. Aplikanci odbywają ponadto w trakcie pierwszego roku aplikacji szkolenie z zakresu działania sądownictwa powszechnego i prokuratury.
Aplikacja radcowska jest odpłatna.
Z opłat wnoszonych przez aplikantów pokrywane jest szkolenie. Wysokość opłaty jest określana przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radców Prawnych, przy czym nie może być ona wyższa niż sześciokrotność minimalnego wynagrodzenia. Okręgowa rada radców prawnych może zwolnić aplikanta radcowskiego od ponoszenia opłaty w całości lub w części, a także odroczyć jej płatność lub rozłożyć ją na raty.
Nabór na aplikację radcowską przeprowadza się w drodze egzaminu konkursowego na aplikację radcowską.
Egzamin wstępny przeprowadzają komisje egzaminacyjne do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości, powołane w drodze zarządzenia. Polega on na sprawdzeniu wiedzy kandydata na aplikanta radcowskiego z zakresu materialnego i procesowego prawa karnego, materialnego i procesowego prawa wykroczeń, prawa karnego skarbowego, materialnego i procesowego prawa cywilnego, prawa rodzinnego i opiekuńczego, prawa gospodarczego, spółek prawa handlowego, prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, materialnego i procesowego prawa administracyjnego, postępowania sądowoadministracyjnego, prawa Unii Europejskiej, prawa konstytucyjnego oraz prawa o ustroju sądów i prokuratur, samorządu adwokackiego, radcowskiego i innych organów ochrony prawnej działających w Rzeczypospolitej Polskiej.
Egzamin konkursowy przeprowadza się raz w roku, w terminie wyznaczonym przez Ministra Sprawiedliwości.
Ogłoszenie o egzaminie konkursowym jest zamieszczane w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim i Biuletynie Informacji Publicznej.
Zgłoszenie powinno być złożone przez kandydata do komisji najpóźniej 45 dni przed dniem rozpoczęcia egzaminu konkursowego. W 2008 roku rejestracja kandydatów w okręgu Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie odbywała się za pomocą Internetu.
Za udział w egzaminie konkursowym kandydat uiszcza opłatę, której wysokość nie może być wyższa niż równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę. W 2008 roku opłata wyniosła 563 złote.
Egzamin konkursowy polega na rozwiązaniu testu składającego się z zestawu 150 pytań zawierających po trzy propozycje odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. Kandydat może wybrać tylko jedną odpowiedź. Za każdą prawidłową odpowiedź kandydat uzyskuje 1 punkt.
Pozytywny wynik z egzaminu konkursowego otrzymuje kandydat, który uzyskał z testu co najmniej 100 punktów.
Po przeprowadzeniu egzaminu konkursowego komisja ustala wynik kandydata w drodze uchwały, a następnie ogłasza wyniki całego egzaminu konkursowego.
Do obowiązków aplikanta radcowskiego należy:
1) uczestniczenie w przewidzianych programem zajęciach teoretycznych i praktycznych,
2) samodzielne pogłębianie wiedzy prawniczej i praktycznych umiejętności zawodowych,
3) przestrzeganie dyscypliny szkolenia i pracy,
4) przystąpienie do egzaminu radcowskiego w wyznaczonym terminie.
Warto podkreślić, że aplikant radcowski dysponuje bardzo szerokimi kompetencjami.
Zgodnie z art. 35¹ ustawy o radcach prawnych, po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej aplikant radcowski może zastępować radcę prawnego przed sądami rejonowymi, organami ścigania i organami administracji publicznej.
Po upływie roku i sześciu miesięcy od rozpoczęcia aplikacji radcowskiej aplikant radcowski może zastępować radcę prawnego także przed innymi sądami, z wyjątkiem Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego.
Ww. uprawnienia dotyczą również spraw objętych świadczeniem pomocy prawnej z urzędu.
Aplikant radcowski może także sporządzać i podpisywać pisma procesowe związane z występowaniem radcy prawnego przed sądami, organami ścigania i organami administracji publicznej - z wyraźnego upoważnienia radcy prawnego, z wyłączeniem apelacji, skargi kasacyjnej i skargi konstytucyjnej.
Aplikacja radcowska kończy się złożeniem egzaminu radcowskiego.
Aktualności
W 2009 roku Minister Sprawiedliwości wyznaczył termin egzaminu wstępnego na aplikację adwokacką na dzień 19 września 2009 roku. Opłata za egzamin wstępny wyniosła 638,00 zł.
Zgodnie z informacją podaną na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości, zgłoszenie o przystąpieniu do egzaminu wstępnego powinno zawierać:
1. wniosek o dopuszczenie do egzaminu wstępnego,
2. kwestionariusz osobowy,
3. życiorys,
4. oryginał albo urzędowy odpis dyplomu albo poświadczoną notarialnie kopię oryginału lub urzędowego odpisu dyplomu ukończenia wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskania tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie o zdaniu egzaminu magisterskiego,
5. zamiast dokumentu o którym mowa w pkt 4, można złożyć zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie egzaminy i odbył praktyki przewidziane w planie wyższych studiów prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu magisterskiego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego takiego kandydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyjnej nie później niż 7 dni (12 września 2009 r.) przed terminem egzaminu wstępnego oryginału albo urzędowego odpisu dyplomu albo poświadczonej notarialnie kopii oryginału lub urzędowego odpisu dyplomu lub zaświadczenia o zdaniu egzaminu magisterskiego,
6. informację o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego opatrzną datą nie wcześniejszą niż miesiąc przed złożeniem zgłoszenia,
7. oryginał dowodu uiszczenia opłaty za egzamin wstępny,
8. 3 zdjęcia zgodnie z wymaganiami obowiązującymi przy wydawaniu dowodów osobistych (aktualne, wyraźne i jednakowe fotografie o wymiarach 35 x 45 mm, przedstawiające osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami w taki sposób, aby ukazywały głowę w pozycji lewego półprofilu i z widocznym lewym uchem, z zachowaniem równomiernego oświetlenia twarzy).
Zestaw pytań testowych na egzamin wstępny dla kandydatów na aplikantów adwokackich i radcowskich (wspólny dla obydwu grup kandydatów) przygotował zespół powołany przez Ministra Sprawiedliwości w dziewięcioosobowym składzie, obejmującym przedstawicieli Ministerstwa Sprawiedliwości, samorządu adwokackiego oraz samorządu radcowskiego.
Zestaw pytań dostępny jest tutaj, a zestaw poprawnych odpowiedzi tutaj.
W 2009 roku do egzaminu wstępnego na aplikację adwokacką przystąpiło 8 755 osób. Ze wstępnych informacji wynika, że pozytywny wynik z egzaminów wstępnych uzyskało 76,7 % osób.