Etnografia organizacji festiwali artystów ulicznych
Etnografia organizacji festiwali artystów ulicznych
Problem badawczy projektu dotyczy ukazania różnorodnych obecnie organizowanych (2021-2023) międzynarodowych festiwali artystów ulicznych (głównie w Polsce, ale także w innych miastach europejskich) jako formy instytucjonalizacji występów ulicznych w przestrzeni miejskiej. Celem projektu jest zbadanie festiwali artystów ulicznych jako zorganizowanych wydarzeń kulturalno-rozrywkowych. Organizacja festiwali zostanie przedstawiona z perspektywy uczestniczących w nim artystów, organizatorów, a także prowadzącej obserwację uczestniczącą badaczki. Zjawisko organizowania festiwali artystów ulicznych jest aktualne i nowe, a jego popularność znacząco rośnie w ostatnich latach, wraz z postępującą liczbą powstawania nowych wydarzeń tego rodzaju i pokrewnych.
Główną metodologią projektu badawczego jest etnografia organizacji. Teren badawczy jest zakreślony przez proces zarządzania różnymi festiwalami artystów ulicznych, a w szczególności przez sam przebieg organizowanych imprez. W nawiązaniu do metodologii badań etnograficznych i konieczności unikania wcześniejszych osądów, ogólny problem badawczy rozwinięty jest przez bardziej szczegółowe pytania pojawiające się w terenie badawczym, zamiast wcześniej sformułowanej hipotezy. Triangulację metodologiczną w realizowanych badaniach etnograficznych zapewnia zastosowanie wielu metod jakościowych i technik, takich jak: wywiad antropologiczny, obserwacja uczestnicząca, obserwacja nieuczestnicząca, shadowing, autoetnografia, dokumentacja audiowizualna i notatki terenowe.
Zarówno wybrany teren badawczy, jak i założony sposób przedstawienia wyników badawczych, cechuje zasięg międzynarodowy. Przewidywana wartość poznawcza badań jest szczególnie wysoka ze względu na nowe, oryginalne ujęcie działalności artystów ulicznych. Działalność ta, w istocie będąca oddolną i nieformalną, w kontekście festiwali może być postrzegana jako sformalizowana aktywność kulturalna w przestrzeni miejskiej. Co więcej, przewidywane efekty badań pozwolą upowszechnić wiedzę o tego rodzaju wydarzeniach kulturalnych organizowanych w polskich miastach, umożliwiając międzynarodową debatę naukową i społeczną. Powstałe w wyniku realizacji projektu implikacje mogą okazać się cenne nie tylko dla dalszego rozwoju badań o pokrewnej tematyce w naukach o organizacji i zarządzaniu, ale także dla innych dyscyplin nauk humanistycznych i społecznych.
Doktor nauk społecznych w dyscyplinie nauk o zarządzaniu i jakości. Laureatka stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia, stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz stypendiów Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolwentka Zarządzania oraz Etnologii na Uniwersytecie Warszawskim; Zarządzania w dziedzinie nauk humanistycznych, Zarządzania kulturą i mediami, a także Jagiellonian Interdisciplinary PhD Programme na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracę doktorską obroniła z wyróżnieniem na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Aktualnie prowadzi projekt pt. „Etnografia organizacji festiwali artystów ulicznych” w ramach konkursu Preludium organizowanego przez Narodowe Centrum Nauki. Jako stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie upowszechniania kultury bada regulacje dla artystów ulicznych w polskich miastach. W latach 2014-2018 kierowała projektem badawczym pt. „Etnografia nieformalnej organizacji artystów ulicznych w Polsce” w ramach programu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pn. Diamentowy Grant. Należy do międzynarodowej grupy badawczej Street Music Research Unit. Zrealizowała staż naukowy w Institut Mines-Télécom Business School w Évry/ Université Paris-Saclay we Francji. Jej zainteresowania naukowe dotyczą przede wszystkim nieformalnej organizacji, przedsiębiorczości w obszarze kultury, metodologii badań jakościowych, etnografii, sztuki ulicznej oraz przestrzeni miejskiej.